[…]
Κατά την ετήσια επέτειο της εορτής του Βεσάκ, στην πανσέληνο του Ταύρου, θα διατηρείται στον νου η άμεση και επικείμενη πιθανότητα της παγκόσμιας ανοικοδόμησης και της έλευσης του Χριστού. Κατά την περίοδο των Εορτών, οι σπουδαστές καλό θα είναι να προωθούν τους στόχους αυτών των μεγάλων Διανοιών, που επιδιώκουν να βοηθήσουν την ανθρωπότητα αυτήν την εποχή, με τη σταθερή τους επικέντρωση σε αυτές και με την διαρκή εξοικείωση των διανοουμένων της Δύσης απέναντι στο γεγονός της προσφερόμενης ευκαιρίας. Έτσι μπορούν να δημιουργήσουν ένα ρεύμα έφεσης και μια δίνη δύναμης ζωτικής σημασίας που θα προκαλεί συγκεκριμένη ανταπόκριση (με την πνευματική σημασία του όρου) από Εκείνους που επιζητούν να βοηθήσουν.
Η εμφάνιση του Χριστού και η ανάδυσή Του σε εκδήλωση θ’ αρχίσει από μια συγκεκριμένη εορτή του Βεσάκ όπου θα απαγγελθεί η Μεγάλη Επίκληση από τον Βούδδα, ο Οποίος θ’ αποδεσμεύσει έτσι τη θεία δύναμη και θα προετοιμάσει τον δρόμο για τον μεγάλο Αδελφό Του, βοηθώντας τον με αυτό τον τρόπο να εκτελέσει την αποστολή του. Αυτός είναι ο λόγος που εξαπλώνεται σταθερά και αναγνωρίζεται στη Δύση η Εορτή της Ανατολής, το Βεσάκ. Έχει έλθει πλέον ο καιρός που θα πρέπει η Δύση να κατανοήσει την αληθινή σημασία αυτού του γεγονότος. Καθώς οι άνθρωποι κατανοούν και επωφελούνται από την ευκαιρία που προσφέρεται κατά την Εορτή, ευθυγραμμίζονται με μια ιδιαίτερη πνευματική δύναμη. Ζωογονούνται απ’ αυτήν και διεγείρονται πνευματικά και συνεπώς γίνονται διαθέσιμοι για υπηρεσία.
[…]
Διερχόμαστε, τώρα, μια παρόμοια περίοδο κρίσης που αντίστοιχα συνοδεύεται από επικεντρωμένη δέηση, έκκληση και ανταπόκριση. Αυτού του είδους οι εκκλήσεις, που απευθύνονται για να διεισδύσουν στον κόσμο των πνευματικών πραγματικοτήτων, αποκτούν επιπρόσθετη δύναμη εφόσον επικεντρώνονται σε συγκεκριμένες περιόδους. Ο χρόνος της πανσελήνου, στη διάρκεια όλου του έτους, αποτελεί μια τέτοια περίοδο. Τη στιγμή της πανσελήνου του Ταύρου, που ονομάζεται Εορτή του Βεσάκ, προσφέρεται στην ανθρωπότητα μια έξοχη ευκαιρία να τραβήξει την προσοχή Εκείνων που είναι υπεύθυνοι για την εξέλιξη της ανθρωπότητας.
[…]
Τα τελευταία λίγα χρόνια σημειώνεται αυξανόμενο ενδιαφέρον και μια τάση της Δύσης ν’ αναγνωρίσει την εορτή της Ανατολής, την Εορτή του Βεσάκ, η οποία συνδέεται με μια αρχαία παράδοση που, για μερικούς, μπορεί να αποτελεί μύθο, για άλλους συμβολική διήγηση και για έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων τη δήλωση ενός υπαρκτού γεγονότος. Η ιστορία σχετίζεται με τον Βούδδα και μ’ ένα περιστατικό της ζωής Του, που Τον οδήγησε στην απόφαση (σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις της καρδιάς Του) να επιστρέφει μια φορά τον χρόνο από τον υψηλό τόπο όπου κατοικεί και εργάζεται για να ευλογεί τον κόσμο.
Από τους δυο μεγάλους Υιούς του Θεού, τον Βούδδα και τον Χριστό, ο ένας είναι ο θεματοφύλακας και ο άλλος ο αποδέκτης αυτής της ευλογίας. Και οι δύο τη διατηρούν σαν παρακαταθήκη για να τη διαβιβάσουν σ’ ένα κόσμο που βρίσκεται σ’ ανάγκη και οι δύο δρουν σαν διαβιβαστές αυτής της πνευματικής ενέργειας προς την ανθρωπότητα.
Ένεκα τούτου, η Εορτή του Βεσάκ, έχει θεωρηθεί από τους Γνώστες του κόσμου ότι υπέχει τεράστια σπουδαιότητα για τα ζητήματα του κόσμου, διότι ακριβώς μέσω αυτών των δύο Αντιπροσώπων της θεότητας πάνω στον πλανήτη μας, μπορούν να έλθουν πολύ κοντά ο κόσμος των πνευματικών πραγματικοτήτων με τον κόσμο των ανθρώπινων υποθέσεων. Σήμερα, αυτή την ώρα της κρίσης, η προσέγγιση είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το έργο αυτών των δύο μεγάλων Υιών του Θεού αποκτά ασυνήθιστη σπουδαιότητα και η ευκαιρία που προσφέρεται αυτή την εποχή στην ανθρωπότητα έχει βαθύτερες συνέπειες από κάθε άλλη φορά.
[…]
Αυτή τη μεταβατική περίοδο, που προηγείται της Νέας Εποχής, η στιγμή της Εορτής του Βεσάκ αποκτά, κάθε χρόνο, μια βαθύτερη σημασία για όλους εκείνους που ενδιαφέρονται για παγκόσμια υπηρεσία, ή για εκείνους που συνεργάζονται με την Ιεραρχία των Διδασκάλων, τον Χριστό και τους Μαθητές Του. Αποτελεί μια στιγμή σπάνιας ευκαιρίας και ακόμα και η ίδια η Ιεραρχία προετοιμάζεται γι’ αυτή. Ο Χριστός και ο Βούδδας εργάζονται μαζί προκειμένου να προκαλέσουν τη δεκτικότητα εκ μέρους της ανθρωπότητας απέναντι σε μια πιθανή εισροή πνευματικής δύναμης, η οποία μπορεί να χρησιμεύσει στην αναχαίτιση της πλημμυρίδας της τωρινής ανησυχίας, καταπίεσης και αβεβαιότητας, εγκαινιάζοντας έτσι μια εποχή ειρήνης, όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να έχουν την άνεση και την ευκαιρία να ισχυροποιούν την επαφή τους με τις πνευματικές πραγματικότητες.
[…]
Alice Bailey – “Η Εορτή του Βεσάκ – Μία Τεχνική Πνευματικής Επαφής”