Προς το τέλος του 19ου αιώνα ο Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul -ως αντιπρόσωπος ολόκληρης της Πνευματικής Ιεραρχίας του πλανήτη- ανέλαβε το έργο να παρουσιάσει τρεις νέες ερμηνείες διδασκαλίας της Αιώνιας Σοφίας -σχεδιασμένες από την Ιεραρχία- και να τις διαχύσει στον κόσμο μας με σκοπό να εγκαινιάσει και να προετοιμάσει τη Νέα Πνευματική Εποχή. Είναι Εκείνος ο οποίος ανέλαβε να καταδείξει δύο μεγάλες πνευματικές αλήθειες: το γεγονός της ύπαρξης του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου και το γεγονός της Επανεμφάνισης του Χριστού καθώς και το έργο της προετοιμασίας της ανθρωπότητας γι’ αυτό το πνευματικό γεγονός.
Για τον σκοπό της διάχυσης της νέας διδασκαλίας, ο Θιβετανός Διδάσκαλος συνεργάστηκε με δύο μεγάλες μαθήτριες: την Helena Blavatsky όπου της υπαγόρευσε -το διάστημα 1875 – 1890- το πρώτο μέρος της διδασκαλίας -την οποία αποκάλεσε ο Ίδιος ο Διδάσκαλος “προπαρασκευαστική”– και αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του σπουδαίου εκείνου βιβλίου “Μυστική Δοξασία” και με την Alice Bailey όπου της υπαγόρευσε την περίοδο 1919 – 1949 το δεύτερο μεγάλο μέρος της διδασκαλίας – “ενδιάμεση”. Το τρίτο και τελικό μέρος –“αποκαλυπτική”- θα δοθεί από τον Διδάσκαλο D.K. στις αρχές του αιώνα που διανύουμε μέσω ενός προετοιμασμένου μυημένου για τον σκοπό αυτό.
Σύμφωνα με τον Διδάσκαλο, όσοι επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τη διδασκαλία δημιουργικά, πρέπει το έργο τους “να αφιερωθεί στην ανοικοδόμηση του βωμού της ζωής του ανθρώπου’ στην ανακατασκευή της μορφής της ζωής της ανθρωπότητας’ στην ανασύσταση του νέου πολιτισμού πάνω στα θεμέλια του παλιού και στην αναδιοργάνωση των δομών της παγκόσμιας σκέψης’ της παγκόσμιας πολιτικής’ καθώς και στην αναδιανομή των παγκόσμιων πόρων σύμφωνα με τον θείο σκοπό. Τότε και μόνο τότε θα γίνει εφικτό να συνεχιστεί η αποκάλυψη”.
Το Έργο του Θιβετανού Διδασκάλου με την Αlice Bailey
Το δεύτερο μέρος της διδασκαλίας της Αιώνιας Σοφίας που υπαγορεύθηκε από τον Διδάσκαλο D.K. προς την Alice Bailey περιλαμβάνει τα παρακάτω βιβλία:
Πραγματεία επί των Επτά Ακτίνων (που περιλαμβάνει τα παράκατω πέντε βιβλία):
Επίσης υπάρχουν μια σειρά από βιβλία που η A. Bailey έγραψε από μόνη της τα οποία έκρινε ότι θα ήταν χρήσιμα για τους σπουδαστές καθώς διεγείρουν τη σκέψη και θα βοηθούσαν το έργο του Θιβετανού Διδασκάλου:
Το Φως της Ψυχής είναι ένα βιβλίο που έγραψε η A. Bailey σε συνεργασία με τον Θιβετανό. Σ’ αυτό το βιβλίο ο Διδάσκαλος παρέχει την αγγλική παράφραση των Yoga Sutras του Patanjali από τα Σανσκριτικά και εκείνη συνεισφέρει τα σχόλια, παίρνοντας βοήθεια από τον Διδάσκαλο ως προς τη σωστή τους ερμηνεία.
Καθώς προχωρούσε το έργο της διδασκαλίας και τα βιβλία δίδονταν παντού στον κόσμο, ο Διδάσκαλος εκπλήρωσε τον σκοπό Του να ανακοινώσει την ύπαρξη του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου, όλων των πνευματικά αφυπνισμένων ανθρώπων από κάθε χώρα, φυλή, έθνος, τάξη, θρησκεία ενωμένων υποκειμενικά μεταξύ τους που μεσολαβούν ανάμεσα στην Ανθρωπότητα και την Πνευματική Ιεραρχία και εργάζονται για την αναδόμηση του κόσμου και την υλοποίηση του θεϊκού Σχεδίου. Κατόρθωσε να αγκυροβολήσει τις δύο Ιεραρχικές δραστηριότητες υπηρεσίας: των Τριγώνων και της Παγκόσμιας Καλής Θέλησης που αποσκοπούν στη σύνδεση όλων των μελών του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου, ώστε να “εγκαθιδρυθεί ένας πυρήνας μεγάλης σύνθεσης”.
Ο Θιβετανός Διδάσκαλος μέσω των βιβλίων Του έδωσε έντονη έμφαση στο γεγονός της Επανεμφάνισης του Χριστού καθώς και στο έργο της προετοιμασίας γι’ αυτό το πνευματικό γεγονός. Ο Διδάσκαλος D.K. παρουσίασε τον Χριστό όπως αληθινά είναι, ως Παγκόσμιος Διδάσκαλος, η κεφαλή της Πνευματικής Ιεραρχίας και ως “η ίδια μεγάλη Ατομικότητα σε κάθε παγκόσμια θρησκεία”.
Δύο Κύριες Ιδέες Πνευματικής Αλήθειας
Το πιο σημαντικό έργο του Θιβετανού Διδασκάλου έχει να κάνει με δύο κύριες ιδέες πνευματικής αλήθειας:
“Οι δύο κύριες ιδέες που αποτελούσαν χρέος μου να φέρω στην προσοχή της ανθρωπότητας σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν αγκυροβολήσει με ασφάλεια (αν μου επιτρέπεται να χρησιμοποιήσω έναν τέτοιον όρο) και συνιστούν τις πιο σημαντικές όψεις του έργου που έκανα. Οι διατυπωμένες αυτές ιδέες είναι:
Όλα τα άλλα που έκανα στην υπηρεσία της Ιεραρχίας έχουν δευτερεύουσα σπουδαιότητα μπροστά στις δύο αυτές δηλώσεις πνευματικού γεγονότος […] Με περιμένει ένα άλλο έργο κάτω από την αναδιοργάνωση όλων των ιεραρχικών προσπαθειών που συνεπάγεται η επανεμφάνιση του Χριστού και η πιο στενή σχέση που θα εδραιωθεί τότε ανάμεσα στην ανθρωπότητα και την Ιεραρχία.”
Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul / Alice Bailey, “Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας”
Οι Νεότερες Αλήθειες
Ο Θιβετανός Διδάσκαλος μας αναφέρει τις νέες όψεις της θεμελιώδους Αλήθειας που δόθηκαν από Εκείνον στον κόσμο των σπουδαστών του αποκρυφισμού:
α. Πληροφορίες ως προς τη φύση της όψης θέληση.
β. Ενδείξεις ως προς τους υποκείμενους σκοπούς του Sanat Kumara.
γ. Οδηγίες ως προς τη δόμηση της Antakharana, που είναι το πρώτο βήμα για την επίτευξη εναδικής συνείδησης και συνεπώς το πρώτο βήμα για την Οδό της Ανώτερης Εξέλιξης.
α. Μια παρουσίαση της νέας στάσης των Διδασκάλων προς τους μαθητές Τους. […]
β. Πληροφορίες ως προς τη σύσταση της Ιεραρχίας και των διαφόρων Ashram απ’ τα οποία αποτελείται. […]
γ. Μια παρουσίαση του νεότερου τύπου διαλογισμών, με την έμφασή του στον οραματισμό και τη χρήση της δημιουργικής φαντασίας […] Ο βασικός τόνος της ομαδικής συγχώνευσης και της υπηρεσίας υπόκειται στη νεότερη μορφή διαλογισμού […]
α. Την αναγνώριση αυτού του ομίλου σαν ενδιάμεσου μεταξύ της Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας.
β. Τη φύση του έργου του καθώς επηρεάζει την ανθρώπινη ψυχή και καθώς επιδιώκει δια της μεσολάβησης των ανδρών και γυναικών Καλής Θέλησης να καθορίσει την περίοδο στην οποία ζούμε.
γ. Το έργο των Τριγώνων που ενσωματώνει δύο φάσεις του έργου του, δηλαδή τον σχηματισμό του δικτύου φωτός σαν τον αγωγό επικοινωνίας μεταξύ της Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας και τον ταυτόχρονο σχηματισμό του δικτύου Καλής Θέλησης, που είναι η αντικειμενική έκφραση της υποκειμενικής επίδρασης του φωτός. […]
Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul / Alice Bailey, “Ακτίνες και Μυήσεις”
Εκπαίδευση στη Νέα Μαθητεία
Σε ολόκληρη τη διδασκαλία του Θιβετανού δίδεται ιδιαίτερη έμφαση σ’ αυτό που ο Ίδιος ονομάζει “Νέα Μαθητεία”.
“Η παλίρροια της πνευματικής ζωής είναι τόσο ισχυρή και μαχητική σήμερα, ώστε τα επόμενα εκατόν πενήντα χρόνια θα καταδείξουν την πραγματική φύση του Βασιλείου των Ψυχών ή του Θεού. Αυτό θα προκαλέσει επίσης θεμελιακές αλλαγές στους άμεσους σκοπούς που βρίσκονται μπροστά στην ανθρώπινη πρόοδο και στα σχέδια των Διδασκάλων για τη διδασκαλία που δίδεται και για την εκπαίδευση που παρουσιάζεται.”
Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul / Alice Bailey, “Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ”
Το 1931 ο Θιβετανός Διδάσκαλος ανέλαβε το έργο της προσωπικής εκπαίδευσης μιας ομάδας πρόθυμων ανδρών και γυναικών από όλον τον κόσμο στις τεχνικές της αποδεγμένης μαθητείας οι οποίοι θα μπορούσαν να δοκιμασθούν αν ήταν κατάλληλοι για το ομαδικό έργο της Νέας Μαθητείας.
Αυτό το έργο του Θιβετανού Διδασκάλου – οι οδηγίες που δόθηκαν προσωπικά από τον Διδάσκαλο καθώς και ορισμένες γενικές οδηγίες που ενσωμάτωναν τη νέα προσέγγιση προς την Ιεραρχία, την πνευματική ζωή και οι νέες εκπαιδευτικές αναπτύξεις – οι στόχοι της Νέας Εποχής παρουσιάζονται στα βιβλία “Μαθητεία στη Νέα Εποχή Ι & II”.
Εσωτερικές Σχολές
Μέρος του έργου του Θιβετανού Διδασκάλου ήταν να θέσει τις βάσεις για τη δημιουργία των εσωτερικών σχολών που θα μετέδιδαν τη διδασκαλία για τη Νέα Μαθητεία και θα ετοιμάσουν τον δρόμο για τις νέες σχολές του μέλλοντος, τις Σχολές των Μυστηρίων.
Ήταν επιθυμία Του να δημιουργηθεί μια σχολή διαλογισμού, μελέτης και εσωτερικής διδασκαλίας η οποία δε θα περιόριζε κατά κανέναν τρόπο τους σπουδαστές της και δε θα τους δέσμευε με όρκους και υποσχέσεις. Μια τέτοια σχολή -η οποία δε θα είχε ως αντικείμενο τη θεολογία- θα μετέδιδε τις βαθύτερες εσωτερικές αλήθειες στους σπουδαστές -τις οποίες θα μπορούσαν ν’ αναγνωρίσουν αν υπήρχε εντός τους εκείνο που είναι πνευματικά αφυπνισμένο- αφήνοντάς τους ελεύθερους να δεχτούν ή όχι όσα παρουσιάζονται και να ερμηνεύσουν την αλήθεια όσο καλύτερα μπορούσαν.
Το 1923 η Alice Bailey προχώρησε στην υλοποίηση αυτού του οράματος, εγκαινιάζοντας τη σχολή Arcane. Ο Διδάσκαλος χρησιμοποίησε τη σχολή αυτή για το έργο της υπηρεσίας, όταν τα εκπαιδευμένα μέλη της μπορούσαν να προσφέρουν στην εφαρμογή του Σχεδίου και στην προετοιμασία για την επανεμφάνιση του Χριστού.
Στα πρότυπα της σχολής Arcane λειτουργούν όλες οι αληθινές εσωτερικές σχολές οι οποίες έχουν δημιουργηθεί έκτοτε.
Στις αληθινές σχολές εσωτερισμού η έμφαση δίδεται στην προσωπική ελευθερία του ατόμου, στον αμοιβαίο σεβασμό και την αληθινή αγάπη’ δεν απαιτείται κανενός είδους υπακοή και οι σπουδαστές δεν υποχρεώνονται ν’ αποδεχθούν οποιαδήποτε ερμηνεία ή παρουσίαση της αλήθειας. Η έμφαση δίδεται στον εσωτερικό Διδάσκαλο, την ψυχή, τον θείο Εαυτό μέσα σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.
Ο βασικός τόνος όλων των αληθινών εσωτερικών σχολών είναι η υπηρεσία που βασίζεται στην αγάπη της ανθρωπότητας. Ολόκληρη η διδασκαλία, το διαλογιστικό έργο και η μελέτη αποσκοπούν να βοηθήσουν τους σπουδαστές να διευρύνουν τη συνείδησή τους, να αναπτύξουν τις δυνάμεις της ψυχής, να αντιληφθούν την έννοια της μιας ανθρωπότητας και της αληθινής υπηρεσίας και να διδαχθούν να υπηρετούν. Έτσι θα μπορέσουν να γίνουν “οι οικοδόμοι του νέου κόσμου και εκπαιδευτές της μελλοντικής κοινής γνώμης” για την αναδόμηση του κόσμου όπως προστάζει η Νέα Εποχή.
Η Εμφάνιση του Πνευματικού Βασιλείου επί της Γης – Η Νέα Εποχή
Ο Θιβετανός Διδάσκαλος μας αναφέρει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός που θα εγκαινιάσει τη Νέα Εποχή: την εμφάνιση του πέμπτου βασιλείου – του πνευματικού βασιλείου επί της γης σαν αποτέλεσμα της σχεδιασμένης δραστηριότητας του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου που εργάζεται υπό την καθοδήγηση της Ιεραρχίας και του ίδιου του Χριστού.
“Σας επετράπη λοιπόν να συμμετάσχετε και να παρατηρήσετε το έργο της Ιεραρχίας στην έκταση της ατομικής πνευματικής επαφής σας και έχετε δει να συμβαίνουν τα εξής πνευματικά γεγονότα:
Η δημιουργία της εξωτερικής μορφής στη γη μέσω των βιβλίων, των εσωτερικών σχολών και της εκπαίδευσης της κοινής γνώμης έχει ανατεθεί σ’ έναν όμιλο από μας που αποτελεί μέρος της εσώτερης παγκόσμιας κυβέρνησης – μαθητών και μυημένων […] Ο όμιλος στον οποίο αναφέρομαι αποτελείται από δύο μυημένους της Ανατολής -από τους οποίους είμαι ο ένας- και από πέντε μυημένους της Δύσης.”
Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul / Alice Bailey, “Μαθητεία στη Νέα Εποχή I”
Το Έργο που Πρέπει να Γίνει
Ο Θιβετανός Διδάσκαλος έχει δώσει στα βιβλία του τη διδασκαλία και τις γραμμές πάνω στις οποίες καλούνται οι μαθητές να εργαστούν αληθινά προσφέροντας υπηρεσία στην ανθρωπότητα και στέκει πάντα δίπλα δίνοντας την αναγκαία βοήθεια σε όσους επιζητούν να προσαρμοστούν στο ενεργό έργο ως μαθητές και να υπηρετήσουν τη φυλή:
“Το έργο που πρέπει να γίνει είναι το ακόλουθο […] έχετε εκπαιδευθεί να το κάνετε’ ξέρετε τι να κάνετε και η ευθύνη είναι δική σας, όπως δική μου θα είναι η αδιάλειπτη βοήθεια.
Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul / Alice Bailey, “Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας”
“Είθε η ευλογία του Ενός τον Οποίο όλοι υπηρετούμε να είναι πάνω σας και πάνω σ’ όλους τους μαθητές παντού και είθε να εκτελέσετε όλο το μερίδιό σας βοηθώντας τους ανθρώπους να περάσουν απ’ το σκοτάδι στο Φως και από τον θάνατο στην Αθανασία.”
Ο Θιβετανός
