[…]
Γνώση των προηγούμενων ενσαρκώσεων επιτυγχάνεται όταν αποκτηθεί η δύναμη να βλέπουμε εικόνες σκέψεων.
Η σημασία αυτής της σούτρα είναι πολύ μεγάλη, γιατί παρέχει τη βάση να επανακτηθεί η γνώση της παρελθοντικής εμπειρίας. Η βάση αυτή είναι αυστηρά νοητική και μόνο όσοι είναι νοητικά πολωμένοι κι ελέγχουν το νου μπορούν, αν το επιθυμούν, ν’ αποκτήσουν αυτή τη γνώση. Η δύναμη να βλέπει κανείς εικόνες σκέψεων επέρχεται μόνο με νοητικό έλεγχο και o νους μπορεί να ελεγχθεί μόνο από τον πραγματικό ή πνευματικό άνθρωπο. Συνεπώς μόνο όσοι είναι εγωικά επικεντρωμένοι μπορούν αληθινά να αποκτήσουν αυτή τη γνώση.
Μπορεί λοιπόν να τεθεί εδώ το ερώτημα τι ακριβώς βλέπουν όσοι είναι συναισθηματικοί κι όχι νοητικοί όταν ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν ποιοι είναι και αναφέρουν τις προηγούμενες ζωές των φίλων τους; Διαβάζουν τα ακασικά αρχεία και επειδή o νοητικός τους έλεγχος κι εξοπλισμός δεν είναι επαρκής, δεν μπορούν να διακρίνουν ή να διακριβώσουν τι βλέπουν.
Τα ακασικά αρχεία είναι σαν απέραντη φωτογραφική ταινία που αποτυπώνει όλες τις επιθυμίες και τις γήινες εμπειρίες του πλανήτη μας. Όσοι τα παρατηρούν βλέπουν να εικονίζονται:
- Οι εμπειρίες της ζωής κάθε ανθρώπινου όντος απ’ την αρχή του χρόνου.
- Οι αντιδράσεις στην εμπειρία ολόκληρου του ζωικού βασιλείου.
- Η συσσώρευση σκεπτομορφών με καμική φύση (που βασίζονται στην επιθυμία) κάθε ανθρώπινης μονάδας στη διάρκεια του χρόνου. Εδώ έγκειται η μεγάλη απάτη των αρχείων. Μόνο ο ασκημένος αποκρυφιστής μπορεί να διακρίνει την πραγματική εμπειρία από τις αστρικές εικόνες που δημιουργήθηκαν απ’ τη φαντασία και τη ζωηρή επιθυμία.
- Ο πλανητικός “Ένοικος στο Κατώφλι” με όλα όσα ανήκουν σ’ αυτό τον όρο και όλα τα αθροίσματα των μορφών που βρίσκονται στο περιβάλλον του.
Ο εξασκημένος οραματιστής έμαθε να διακρίνει ό,τι ανήκει στη δική του αύρα και την αύρα του πλανήτη (η οποία στην πραγματικότητα είναι τα ακασικά αρχεία). Μπορεί να διακρίνει μεταξύ των αρχείων που είναι:
α. Πλανητικά.
β. Ιεραρχικά ή ανήκουν στο έργο των δώδεκα Δημιουργικών Ιεραρχιών που συγκεκριμενοποιούν το σχέδιο του Λόγου.
γ. Φαντασιακές μορφές, το αποτέλεσμα της δραστηριότητας της επιθυμίας-σκέψης μυριάδων ανθρώπων που εμψυχώνονται από επιθυμία για τη μια ή την άλλη μορφή εμπειρίας.
δ. Ιστορικά αρχεία που ανήκουν σε φυλές, έθνη, ομάδες και οικογένειες στις δύο μεγάλες τους διαιρέσεις στο φυσικό πεδίο και το αστρικό. Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι κάθε ανθρώπινο ον ανήκει σε μια φυσική οικογένεια που συνιστά το δεσμό του με το ζωικό βασίλειο κι ανήκει επίσης σε μια αστρική οικογένεια. Μέσω αυτής της συγγένειας στο ανοδικό τόξο συνδέεται με την εγωική του ομάδα και στο καθοδικό τόξο με το φυτικό βασίλειο.
ε. Αστρολογικά αρχεία ή οι μορφές που λαμβάνονται στο αστρικό πεδίο υπό την επίδραση πλανητικών δυνάμεων. Ανήκουν σε δύο μεγάλες ομάδες:
- Τις μορφές ή εικόνες στην ακάσα, που παράγονται από την εισροή ηλιακής δύναμης μέσω των πλανητών.
- Τις μορφές ή εικόνες που παράγονται απ’ την εισροή κοσμικής δύναμης από το ένα ή το άλλο σημείο του ζωδιακού, δηλαδή από τους αντίστοιχους αστερισμούς του.
Τα σημεία αυτά απαριθμούνται για να καταδειχθεί πόσο αδύνατο είναι να αληθεύει η πλειοψηφία των ισχυρισμών που αφορούν περασμένες ενσαρκώσεις. Είναι αποτέλεσμα ζωηρής φαντασίας και της παραδοχής ότι οι εκλάμψεις αστρικής όρασης που αποκαλύπτουν αναλαμπές της ακασικής ταινίας αναφέρονται σ’ εκείνον που τις βλέπει. Αυτό όμως δεν αληθεύει περισσότερο από το γεγονός ότι οι άνθρωποι και οι δραστηριότητες που βλέπει κανείς από ένα παράθυρο σε μια μεγάλη πόλη αποκαλύπτουν στον παρατηρητή τους συγγενείς, τους φίλους και τις επιδιώξεις τους.
Η αναφερόμενη στη σούτρα γνώση έρχεται με τρεις τρόπους:
- Με την άμεση ικανότητα να βλέπει τα αρχεία, αν το επιθυμεί. Αυτή η μορφή απόκτησης γνώσης χρησιμοποιείται σπάνια, εκτός από μυημένους και μύστες σε σχέση με τους δεσμευμένους μαθητές τους.
- Με την άμεση γνώση των ομαδικών δραστηριοτήτων και των σχέσεων του εγώ του ανθρώπου. Αυτή όμως καλύπτει μόνο το χρονικό κύκλο που άρχισε όταν o άνθρωπος εισήλθε στη δοκιμαστική ατραπό. Οι προηγούμενες εμπειρίες δεν έχουν σχετικά ζωτικότερη σημασία από όση έχει ένα δευτερόλεπτο στη ζωή ενός γέροντα που ανασκοπεί τη μακρόχρονη ζωή του. Ό,τι προέχει είναι τα γεγονότα και τα περιστατικά κι όχι οι ατομικές ώρες και στιγμές.
- Με την ενστικτώδη ζωή. Αυτή βασίζεται στη μνήμη, στην αποκτηθείσα ιδιότητα και ικανότητα και στην κατοχή εκείνων των ποιοτήτων που προστίθενται στον εξοπλισμό του εγώ. Το εγώ γνωρίζει ότι η κατοχή της δύναμης να ενεργεί έτσι ή αλλιώς στους τρεις κόσμους είναι άμεσο αποτέλεσμα της εμπειρίας του παρελθόντος και γνωρίζει ακόμη ότι ορισμένα αποτελέσματα επιτυγχάνονται μόνο από ορισμένες αιτίες. Οδηγείται σ’ αυτές με το συγκεντρωμένο διαλογισμό.
Οι εικόνες σκέψεων των οποίων αποκτά επίγνωση είναι:
- Εκείνες στην αύρα του στη διάρκεια του διαλογισμού του.
- Εκείνες στο άμεσο περιβάλλον του.
- Εκείνες της τωρινής του οικογένειας, ομάδας και φυλής.
- Εκείνες του τωρινού του βιόκυκλου.
- Εκείνες της εγωικής του ομάδας.
Έτσι με τη διαδικασία της εξάλειψης διανοίγει βαθμιαία το δρόμο του μέσω διαφόρων βαθμίδων εικόνων σκέψης, ωσότου φθάσει στο ιδιαίτερο στρώμα εντύπωσης σκέψεων που αναφέρεται στον κύκλο για τον οποίο ενδιαφέρεται. Δεν είναι λοιπόν απλή αντίληψη μερικών όψεων των Αρχείων, αλλά ορισμένη επιστημονική μέθοδος, γνωστή μόνο στον εξασκημένο αποκρυφιστή.
[…]
Alice Bailey, “Το Φως της Ψυχής: Η Επιστήμη και το Αποτέλεσμά του –
Παράφραση των Yoga Sutras του Patanjali”