Μπορείς, Ω φίλε, να μου πεις
από πού έρχεται αυτή η αναζήτηση
για μεγάλη ασφάλεια
και οι στόχοι που μαζί της φέρνει;
Η αιτία του ακατάπαυστου αγώνα,
η άγρια επιθυμία για πλούτη αμέτρητα,
η απέραντη δίψα για ζωή,
αυτό το ατέλειωτο κυνήγι για λίγη πρόσκαιρη ευτυχία;
Τι γρήγορα που μαραίνεται
το πανέμορφο τριαντάφυλλο.
Τι εύκολα,
Ω φίλε,
η θλίψη που γεννιέται.
Ω, φίλε!
Την παντοτινή ευτυχία σου
δε θα τη βρεις μέσα σε ναούς,
μέσα σε βιβλία,
ούτε στο ανθρώπινο μυαλό,
ούτε στους θεούς που έφτιαξες εσύ.
Μη τρέχεις σε άγιους τόπους,
μη θυσιάζεις σε βωμούς.
Τι εύκολα που ταράζεται
η γαλήνια λίμνη
κι ό,τι πάνω της καθρεφτίζεται.
Όχι, Ω φίλε,
μην ψάχνεις την ευτυχία σου
σε πράγματα εφήμερα.
Βρες την ψυχή σου, Ω φίλε,
γιατί μόνο σ’ αυτήν
Κατοικεί ο Αγαπημένος σου.
J. Krishnamurti, “Παραβολές και Ποιήματα”