Η ανθρωπότητα σήμερα βιώνει μια μείζονα κρίση’ βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής – ένα κομβικό στάδιο πνευματικής εξέλιξης… Έχουμε μόλις περάσει στο έτος 2025, ένα έτος ορόσημο για το οποίο πολλά έχουν αναφερθεί στα εσωτερικά κείμενα καθώς σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου προσπάθειας μεγαλειώδους σημασίας και καθοριστικών εξελίξεων για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη μας…
Η Αιώνια Σοφία αποκαλύπτει ότι το 25ο έτος κάθε αιώνα λαμβάνει χώρα μια μεγάλη Γενική Συνέλευση της Πνευματικής Ιεραρχίας – ένα Μυστικό Συμβούλιο από τους Διδασκάλους της Σοφίας, τους Rishis και τα Φωτισμένα Όντα. Τα Μέλη της Ιεραρχίας συνεδριάζουν, αξιολογούν την πρόοδο της ανθρωπότητας και αυτών που έχουν επιτευχθεί από μέρους της και λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις’ αυτή είναι η εποχή όπου η Ιεραρχία θα διαλογισθεί και θα κατασταλάξει τα σχέδιά Της για την ανθρωπότητα για τον επόμενο αιώνα.
Μας λέγεται ότι το έτος 2025 ένας βαρυσήμαντος Ήχος θα ηχήσει στη Shamballa – το κέντρο όπου η θέληση του Θεού είναι γνωστή. Περιγράφεται ως ένας Ήχος “στρογγυλευμένος και πλήρης του Ο αλλά παραλείπεται ο καταληκτικός ήχος Μ” όπως αναφέρει ο Θιβετανός Διδάσκαλος. Ο κραδασμός αυτού του Ήχου συντονίζει και συγκεντρώνει τα πιο εξυψωμένα Όντα σ’ αυτό το Συμβούλιο στη Shamballa. Ο Sanat Kumara – ο Κύριος του Κόσμου με τα Μέλη του Συμβουλίου Του παρατηρεί κατά πόσο οι αποφάσεις της Ιεραρχίας είναι σύμφωνες με τη θεϊκή θέληση που πρέπει να εκφρασθεί στους τρεις κόσμους.
Η μεγάλη Γενική Συνέλευση του έτους 2025 θα έχει μνημειώδη σημασία καθώς θα ξεκινήσει τα γεγονότα της χιλιετίας κατά την οποία η Νέα Πνευματική Εποχή και ο νέος πολιτισμός του Υδροχόου θα εκδηλωθεί και θα ανθίσει.
Ο Θιβετανός Διδάσκαλος μας αποκαλύπτει ένα γεγονός μέγιστης σπουδαιότητας για το Κονκλάβιο του 2025. Σ’ αυτήν τη Μεγάλη Γενική Συνέλευση θα τεθεί κατά πάσα πιθανότητα η ημερομηνία για το πρώτο στάδιο της Εξωτερίκευσης της Ιεραρχίας – που προηγείται της Επανεμφάνισης του Χριστού. Η Πνευματική Ιεραρχία βρίσκεται σε διαδικασία εξωτερίκευσης και οι Διδάσκαλοι της Σοφίας θα βαδίσουν ξανά πάνω στη Γη. Προετοιμάζουν αδιάκοπα τον δρόμο για τον Έναν τον Οποίον Εκείνοι υπηρετούν, τον Χριστό.
Η επικείμενη Επανεμφάνιση του Χριστού είναι γεγονός. Ο Ίδιος πήρε την απόφαση το 1945 ότι θα επανεμφανιστεί και θα περπατήσει ξανά ανάμεσά μας αν οι άνθρωποι προχωρήσουν στα προκαταρτικά στάδια για την εδραίωση ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Ο Χριστός – ο Κύριος Maitreya θα έρθει ως ο Παγκόσμιος Διδάσκαλος κομίζοντας την Υδροχοϊκή Εποχή.
Η ανθρωπότητα εναγωνίως εκλιπαρεί και αναμένει…
Το 2025 είναι επίσης ένα εξαιρετικά σημαντικό έτος καθώς η 4η Ακτίνα – Η Ακτίνα της Αρμονίας μέσω Διαμάχης ή της Αρμονίας, του Κάλλους και της Τέχνης έρχεται (βραδέως) σε εκδήλωση. Η Ακτίνα αυτή είναι η Ακτίνα που κυβερνά την ψυχή της ίδιας της ανθρωπότητας και θα επηρρεάσει βαθιά το 4ο βασίλειο στον 4ο πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος που ανήκουμε, τη Γη.
Επιπλέον το έτος 2025 σηματοδοτεί το τέλος της περιόδου από το 1945 έως το 2025 αυτό που αποκρυφιστικά αναφέρεται ως “Το Στάδιο του Προδρόμου” και είχε προπαρασκευαστικό χαρακτήρα. Σ’ αυτό το στάδιο πολλά έγιναν για το ομαδικό έργο και την εγκαθίδρυση του πνευματικού βασιλείου πάνω στη Γη. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν σήμερα περισσότεροι πνευματικά αφυπνισμένοι άνθρωποι εκδηλώνοντας τη νοήμονα αγάπη για να σχηματίσουν έναν δυναμικό πυρήνα…
Η ολοένα αυξανόμενη δυναμικότητα του Νέου Ομίλου Παγκόσμιων Υπηρετών -που μεσολαβεί μεταξύ της Ιεραρχίας και της ανθρωπότητας- και του έργου του’ η προετοιμασία για την Επανεμφάνιση του Χριστού’ η διάδοση και η χρήση της Μεγάλης Επίκλησης απ’ όλη την ανθρωπότητα ως ένα ισχυρό εργαλείο επίκλησης για την Επανεμφάνιση του Χριστού’ το έργο των Τριγώνων’ η συντονισμένη προσπάθεια Καλής Θέλησης – Good Will’ η προσπάθεια για ορθές ανθρώπινες σχέσεις’ η αναγνώριση των πνευματικών φεστιβάλ και ειδικότερα του φεστιβάλ του Wesak’ η αφύπνιση της παγκόσμιας συνείδησης’ η διάχυση του Φωτός και της Αιώνιας Σοφίας για να αναφερθούν μόνο μερικά…
Η πύλη του κακού όμως δεν έχει ακόμα σφραγισθεί…
Ο Θιβετανός Διδάσκαλος μας επισημαίνει:
“Πάνω από καθετί άλλο που χρειάζεται αυτή την εποχή είναι η αναγνώριση του κόσμου της έννοιας, η αναγνώριση Εκείνων που πραγματοποιούν τις παγκόσμιες υποθέσεις και μεθοδεύουν εκείνα τα βήματα που θα οδηγήσουν το ανθρώπινο γένος προς τον προκαθορισμένο του στόχο μαζί με τη σταθερά αυξανόμενη αναγνώριση του Σχεδίου εκ μέρους των μαζών.
Oι τρεις αυτές αναγνωρίσεις πρέπει να καταδειχθούν απ’ την ανθρωπότητα και να επηρεάσουν την ανθρώπινη σκέψη και δράση, αν πρόκειται ν’ αποτραπεί η ολική καταστροφή του ανθρώπινου γένους.”
Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul / Alice Bailey, “Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ”
Έχουν γίνει άραγε αυτές οι αναγνωρίσεις και σε ποιον βαθμό; Πόσο έχει προχωρήσει αλήθεια η ανθρωπότητα σ’ αυτά και τα προηγούμενα απαραίτητα βήματα;
Υπάρχουν όλες οι βοήθειες’ η Ιεραρχία στέκει δίπλα στην ανθρωπότητα αλλά η ίδια η ανθρωπότητα καλείται να κάνει το έργο της και να “σφραγίσει την πύλη του κακού”.
Ο Θιβετανός Διδάσκαλος στην Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας μας επισημαίνει πως το Καλό θα μπορέσει να επιτευχθεί με την αληθινή πνευματική αγάπη όπως μόνο η ψυχή τη γνωρίζει:
“Η Νέα Εποχή έρχεται’ τα νέα ιδανικά, ο νέος πολιτισμός, οι νέοι τρόποι της ζωής, της εκπαίδευσης, της θρησκευτικής παρουσίασης και της διακυβέρνησης κατασταλάζουν αργά και τίποτε δεν μπορεί να τους σταματήσει.
Μπορούν όμως να καθυστερήσουν από τους αντιδραστικούς τύπους ανθρώπων, από τους υπερσυντηρητικούς και στενόμυαλους και απ’ όσους προσκολλώνται με αδαμάντινη αποφασιστικότητα στις αγαπημένες θεωρίες τους, στα όνειρά τους και στα οράματά τους, στις ερμηνείες τους και την ιδιάζουσα και συχνά στενή κατανόηση των παρουσιαζόμενων ιδανικών. Αυτοί είναι οι μόνοι που μπορούν και πράγματι καθυστερούν την ώρα της απελευθέρωσης.
Μια πνευματική ρευστότητα, μια προθυμία να εγκαταλειφθούν όλες οι προκατειλημμένες ιδέες και τα ιδανικά καθώς και όλες οι αγαπημένες τάσεις, οι καλλιεργημένες συνήθειες σκέψης και κάθε αποφασιστική προσπάθεια να κάνει τον κόσμο να συμφωνήσει σ’ ένα πρότυπο που φαίνεται στο άτομο ότι είναι το καλύτερο επειδή για το ίδιο είναι ελκυστικότερο – όλα αυτά πρέπει να περιέλθουν υπό την εξουσία του θανάτου.
Μπορούν να εγκαταλειφθούν με ασφάλεια και σιγουριά και χωρίς φόβο για τα αποτελέσματα, αν το κίνητρο της ζωής είναι μια πραγματική και διαρκής αγάπη της ανθρωπότητας.
Στην αγάπη, την αληθινή πνευματική αγάπη όπως τη γνωρίζει η ψυχή, μπορεί πάντα να εμπιστευθεί κανείς τη δύναμη και την ευκαιρία και ποτέ δε θα προδώσει αυτήν την εμπιστοσύνη. Θα φέρει όλα τα πράγματα σε ευθυγράμμιση με το ψυχικό όραμα.”
Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul / Alice Bailey, “Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας”
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά στις απαρχές του Νέου Κόσμου’ μπροστά σε μια νέα αρχή που απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια και πληρέστερη υπηρεσία.
Ας συνεχίσουμε όλοι μαζί ενωμένοι το ομαδικό έργο και ας παίξουμε τον ρόλο μας για να γίνει πραγματικότητα η Νέα Πνευματική Εποχή και να μεταμορφωθεί ο κόσμος μας σ’ έναν κόσμο αγάπης, φωτός και αδελφοσύνης…
Και ας κρατήσουμε στην καρδιά μας τα λόγια ενθάρρυνσης του Θιβετανού Διδασκάλου:
“Δεν υπάρχει λοιπόν ανάγκη για αποθάρρυνση. Υπάρχει μόνο ανάγκη για καθορισμένη ορθή δράση και θυσιαστική προσπάθεια. Αυτή πρέπει να βασίζεται στην πίστη στο ανθρώπινο πνεύμα, στην πεποίθηση ότι το καλό πρέπει τελικά να θριαμβεύσει επειδή πάντα το έκανε και στη γνώση ότι χαράζει η Νέα Εποχή και ότι τίποτε δεν μπορεί να ματαιώσει την εδραίωσή της. Την έλευση της νέας αυτής εποχής μαρτυρεί η ίδια η καταστροφή επειδή –αναφέροντας πάλι τον Διδάσκαλό μου, τον Χριστό– “ουδέ βάλλουσιν οίνον νέον εις ασκούς παλαιούς”.
Σας καλώ να συμμετάσχετε στο προπαρασκευαστικό έργο για τον μελλοντικό νέο κόσμο’ σας καλώ σε ανανεωμένη δραστηριότητα στο εξωτερικό πεδίο της ζωής…”
Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul / Alice Bailey, “Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας”