[…]
Mερικές από τις δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει κανείς καθώς εξετάζει τα πορίσματα των πολλών, πάρα πολλών σχολών Ψυχολογίας, βασίζονται στο γεγονός της αποτυχίας τους να συσχετίσουν τις πολλές απόψεις μεταξύ τους. Το ίδιο χάσμα και ακόμη πολεμική συναντάται μέσα στα όρια αυτής της επιστήμης, όπως συναντάται στο ανθρώπινο άτομο ή στο θρησκευτικό πεδίο.
Υπάρχει μια έλλειψη σύνθεσης, μια αποτυχία συσχέτισης των αποτελεσμάτων και μια τάση υπερέμφασης κάποιας όψης της διακριβωμένης αλήθειας με αποκλεισμό άλλων εξίσου σημαντικών. Eξετάζεται η εξέχουσα αδυναμία ή αδυναμίες στον εξοπλισμό του ατόμου ή την παρουσίαση της ζωής (και επίσης εκείνες της ομάδας ή της κοινωνικής τάξης) με αποκλεισμό ή ακόμη άρνηση άλλων αδυναμιών, όχι τόσο φανερών αλλά εξίσου παραλυτικών.
H προκατάληψη που εξαρτάται από μια μονόπλευρη σχολαστική εκπαίδευση, συχνά εξουδετερώνει την παρατηρητικότητα, έτσι ώστε η αδυναμία στον εξοπλισμό του ψυχολόγου να ματαιώνει τις προσπάθειές του να βοηθήσει τον ασθενή.
H αποτυχία της σημερινής εκπαίδευσης να εξετάσει τον όλο άνθρωπο, ή να καλύψει τη δραστηριότητα ενός κέντρου ολοκλήρωσης, ενός κεντρικού σημείου συνείδησης και ενός καθοριστικού παράγοντα μέσα στον μηχανισμό εκείνου που πρέπει να βοηθηθεί για να προσαρμοσθεί στις συνθήκες της ζωής του – αυτό πάνω απ’ όλα ευθύνεται για μεγάλο μέρος του προβλήματος.
O ισχυρισμός της καθαρά υλιστικής και επιστημονικής στάσης που αναγνωρίζει μόνο ό,τι έχει αποδειχθεί σαφώς, ή ό,τι μπορεί να αποδειχθεί με την αποδοχή μιας άμεσης υπόθεσης, οδήγησε σε μεγάλη απώλεια χρόνου.
Όταν η δημιουργική φαντασία μπορέσει ν’ αποδεσμευθεί πάλι σε κάθε τμήμα της ανθρώπινης σκέψης, θα δούμε να έρχονται στο φως πολλά νέα πράγματα που προς το παρόν γίνονται αποδεκτά μόνο από τους ανθρώπους με θρησκευτική κλίση και από τις πρωτοπόρες διάνοιες. Ένα από τα πρώτα πεδία έρευνας που θα ωφεληθούν απ’ αυτή την αποδέσμευση θα είναι εκείνο της ψυχολογίας.
[…]
Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul / Alice Bailey “Εσωτέρα Ψυχολογία ΙΙ”
[…]
Όταν συλληφθεί η αληθινή φύση των επτά ακτίνων και όταν κατανοηθεί επίσης το αποτέλεσμά τους στην ανθρωπότητα για την έκφραση των επτά τύπων ανθρώπων, τότε θα προσεγγίσουμε το θέμα της δυαδικότητας του ανθρώπου με μεγαλύτερη νοημοσύνη. Θ’ αντιληφθούμε καλύτερα τη φύση των δυνάμεων που συνιστούν τη μια ή την άλλη απ’ αυτές τις δυαδικότητες.
Αυτή είναι η αληθινή εσωτερική επιστήμη. Η επιστήμη των επτά ποιοτήτων ή ακτίνων και το αποτέλεσμά τους στις μυριάδες των μορφών που διαπλάθουν και ενεργοποιούν αποτελεί την επερχόμενη νέα προσέγγιση στην ορθή μέθοδο εκγύμνασης και ανάπτυξης της ανθρώπινης οικογένειας.
Η σύγχρονη εξωτερική επιστήμη γνωρίζει πολλά για την εξωτερική μορφή ή την υλική όψη και την ηλεκτρική φύση της. Η εσωτερική επιστήμη γνωρίζει πολλά για τη φύση των υποκειμενικών ενεργειών και των ποιοτήτων που χρωματίζουν και ρυθμίζουν τη μορφή.
Όταν οι δύο αυτές γνώσεις προσεγγισθούν με νοημοσύνη, θ’ αναπτύξουμε μια αληθινότερη και ακριβέστερη ψυχολογία και μια νέα επιστήμη της ανθρώπινης κουλτούρας. Τότε το έργο της ενοποίησης του ανθρώπου – του ανθρώπου, της ψυχικής οντότητας και του ανθρώπου, της ρυθμιστικής ψυχής – θα προχωρήσει γοργά.
[…]
Οι αναγνώστες αυτής της πραγματείας που πραγματικά θέλουν να ωφεληθούν από τη διδασκαλία της, πρέπει να εξασκηθούν να σκέφτονται πάντα με όρους συνόλου.
[…]
Από τη σκοπιά της εσωτερικής ψυχολογίας πρέπει να σημειωθεί ότι όλες οι σχολές της ψυχολογίας παραστρατούν στον από μέρους τους χειρισμό της ανθρώπινης μονάδας γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο’ δεν κρίνουν τον άνθρωπο σαν ένα συνθετικό σύνολο και – λόγω της έλλειψης γνώσης και της αποτυχίας προς το παρόν της ενορατικής ικανότητας – ο μέσος ψυχολόγος σπάνια εισέρχεται στα βασίλεια της αληθινής ποιότητας και των ζωικών όψεων’ ο υπό εξέταση άνθρωπος θεωρείται λίγο ή πολύ αντικειμενικά και σπάνια θίγονται οι αληθινές πηγές της φαινομενικής φύσης.
Οι καθοριστικές όψεις της ακτίνας της προσωπικότητας, που παράγουν το σύνολο των φυσικών, συναισθηματικών και νοητικών ποιοτήτων, βρίσκονται σε διαδικασία κατάταξης και έρευνας και πολλά έχουν γίνει με πολύτιμη φύση. Οι φυσικές αντιδράσεις του ανθρώπου, οι συναισθηματικές του συνήθειες και οι νοητικές του διαδικασίες – κανονικές και ανώμαλες – κατανοούνται πολύ καλύτερα απ’ ό,τι πριν είκοσι πέντε χρόνια.
Ωστόσο μέχρι να υπάρξει μια πιο επαρκής γνώση των ακτινικών ποιοτήτων και μέχρι να προσδιορισθεί η ψυχική ακτίνα του ανθρώπου και να χαρτογραφηθεί και να γίνει γνωστό το αποτέλεσμα αυτής της ακτίνας πάνω στην ακτίνα της προσωπικότητας, η αληθινή φύση της ιδιοσυγκρασίας του και η πραγματική υποκειμενική αιτία των ποικίλων αντιδράσεών του, των συμπλεγμάτων και των αναστολών του θα παραμείνει ένα πρόβλημα πολύ δύσκολο ν’ αντιμετωπισθεί.
Όταν, λόγου χάρη, οι ψυχολόγοι αντιληφθούν ότι αυτό που καθορίζει κατά πόσο ένας άνθρωπος σε κάποια ιδιαίτερη ζωή θα λειτουργεί εσωστρεφώς ή εξωστρεφώς, είναι η δράση της ψυχικής ποιότητας και ενέργειας, τότε θα εργασθούν για να επιφέρουν εκείνη την εξισορρόπηση των ακτινικών δυνάμεων που θα καταστήσει τον άνθρωπο ικανό να εκφρασθεί με τέτοιο τρόπο ώστε ο δρόμος στον εξωτερικό κόσμο να μείνει ανοικτός, ενώ ο δρόμος στον εσώτερο κόσμο να εκκαθαριστεί από τα εμπόδια.
[…]
Η έκτη ακτινική επίδραση προκάλεσε την εμφάνιση της σύγχρονης επιστήμης της ψυχολογίας και αυτή η επιστήμη υπήρξε η κορυφαία δόξα της. Η έβδομη ακτινική επίδραση θα προωθήσει τη νηπιακή αυτή επιστήμη στην ωριμότητα. Η πίστη στην ψυχή διαδόθηκε την περίοδο της έκτης ακτίνας. Η γνώση της ψυχής θα είναι αποτέλεσμα της εισερχόμενης ακτινικής δραστηριότητας συν τη βοήθεια που συνεισφέρουν οι αποδεσμευόμενες ενέργειες κατά τη διάρκεια της εισερχόμενης Υδροχοϊκής Εποχής.
Η νέα και εσωτερική ψυχολογία θα αναπτυχθεί σταθερά. Είναι λοιπόν φανερό ότι η Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας έχει μια σαφή έβδομη ακτινική βαρύτητα και αυτή η Πραγματεία επί των Επτά Ακτίνων αποστέλλεται επίσης σε μια προσπάθεια να διευκρινισθούν οι εισερχόμενες πνευματικές επιδράσεις.
[…]
Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul / Alice Bailey, “Εσωτέρα Ψυχολογία Ι”