Ο άνθρωπος θα έπρεπε, από τη φύση του, να είναι χορτοφάγος, γιατί ολόκληρο το σώμα είναι φτιαγμένο για χορτοφαγικό φαγητό.
[…]
Υπάρχουν τρόποι να κρίνεις αν ένα ορισμένο είδος ζώου είναι χορτοφάγο ή μη-χορτοφάγο: εξαρτάται από το έντερο, το μήκος του εντέρου. Τα μη-χορτοφάγα ζώα έχουν πολύ μικρό έντερο. Οι τίγρεις, τα λιοντάρια, έχουν πολύ μικρό έντερο, επειδή το κρέας είναι μια ήδη χωνεμένη τροφή. Δεν χρειάζεται ένα μακρύ έντερο για να την χωνέψει. Το έργο της χώνευσης έχει γίνει από το ζώο. Τρως τώρα το κρέας του ζώου. Είναι ήδη χωνεμένο΄ δεν χρειάζεται μακρύ έντερο. Ο άνθρωπος έχει ένα από τα μακρύτερα έντερα: αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι χορτοφάγος. Χρειάζεται μακρά χώνευση και θα υπάρξουν πολλά περιττώματα που πρέπει να βγουν έξω.
Αν ο άνθρωπος είναι μη-χορτοφάγος και τρώει συνεχώς κρέας, το σώμα βαρύνεται. Στην Ανατολή, όλοι οι μεγάλοι διαλογιστές, ο Βούδας, ο Μαχαβίρα, έχουν τονίσει αυτό το γεγονός.
[…]
Aν θέλεις πραγματικά να προχωρήσεις σε βαθύ διαλογισμό, το σώμα σου πρέπει να μην είναι βαρύ, να είναι φυσικό, ρευστό. Το σώμα σου πρέπει να μην είναι φορτωμένο΄ και το σώμα ενός μη-χορτοφάγου είναι πολύ φορτωμένο.
Παρατήρησε τι συμβαίνει όταν τρως κρέας: όταν σκοτώνεις ένα ζώο, τι συμβαίνει στο ζώο καθώς το σκοτώνουν; Φυσικά, κανείς δεν θέλει να τον σκοτώσουν. Η ζωή θέλει να παρατείνει τον εαυτό της΄ το ζώο δεν πεθαίνει με τη θέλησή του. Αν σε σκοτώνει κάποιος, δεν θα πεθάνεις με τη θέλησή σου. Αν πέσει πάνω σου ένα λιοντάρι και σε σκοτώσει, τι θα συμβεί στο νου σου; Το ίδιο συμβαίνει όταν σκοτώνεις εσύ ένα λιοντάρι. Αγωνία, φόβος, θάνατος, άγχος, ανησυχία, θυμός, βία, λύπη΄ όλα αυτά τα πράγματα συμβαίνουν στο ζώο. Απλώνεται σε όλο του το σώμα η βία, το άγχος, η αγωνία. Ολόκληρο το σώμα γεμίζει με τοξίνες, με δηλητήρια. Όλοι οι αδένες του σώματος αποδεσμεύουν δηλητήρια, επειδή το ζώο πεθαίνει πολύ απρόθυμα. Και μετά τρως το κρέας΄ το κρέας εκείνο μεταφέρει όλα τα δηλητήρια που έχει αποδεσμεύσει το ζώο. Όλη η ενέργεια είναι δηλητηριώδης. Έπειτα τα δηλητήρια εκείνα μεταφέρονται στο δικό σου σώμα.
Το κρέας που τρως ανήκε στο σώμα κάποιου ζώου. Είχε κάποιο συγκεκριμένο σκοπό ύπαρξης εκεί. Ένας συγκεκριμένος τύπος συνειδητότητας υπήρχε μέσα στο σώμα του ζώου. Βρίσκεσαι σε ανώτερο επίπεδο από την συνειδητότητα του ζώου και όταν τρως το κρέας του ζώου, το σώμα σου πηγαίνει στο κατώτατο πεδίο, στο κατώτατο πεδίο του ζώου. Τότε υπάρχει ένα κενό ανάμεσα στη συνειδητότητά σου και στο σώμα σου και προβάλει ένταση και προβάλει ανησυχία.
Πρέπει κανείς να τρώει πράγματα που είναι φυσικά, φυσικά για σένα. Φρούτα, ξηρούς καρπούς, λαχανικά’ τρώγε όσα μπορείς. Η ομορφιά είναι πως δεν μπορείς να φας περισσότερο από όσο χρειάζεται από τα πράγματα αυτά. Ό,τι είναι φυσικό σού δίνει πάντοτε ικανοποίηση, επειδή χορταίνει το σώμα σου, του δίνει κορεσμό. Αισθάνεσαι πλήρης.
Αν κάποιο πράγμα είναι αφύσικο, δεν σου δίνει ποτέ αίσθηση πληρότητας. Τρώγε συνεχώς παγωτό: δεν αισθάνεσαι ποτέ ότι έχεις χορτάσει. Μάλιστα, όσο περισσότερο τρως, τόσο πιο πολύ θέλεις να φας. Δεν πρόκειται για τροφή. Εξαπατάται ο νους σου. Τώρα δεν τρως σύμφωνα με την ανάγκη του σώματός σου΄ τρως απλώς για τη γεύση. Τον έλεγχο τον έχει η γλώσσα.
Δεν θα πρέπει να έχει τον έλεγχο η γλώσσα. Δεν γνωρίζει τίποτε για το στομάχι. Δεν γνωρίζει τίποτε για το σώμα. Η γλώσσα έχει να εκπληρώσει ένα συγκεκριμένο σκοπό: να γεύεται την τροφή. Από τη φύση πρέπει να κρίνει η γλώσσα, αυτό είναι το μόνο πράγμα, ποια τροφή είναι για το σώμα, για το δικό μου σώμα και ποια τροφή δεν είναι για το δικό μου σώμα. Αποτελεί απλώς τον φύλακα στην πόρτα΄ δεν είναι ο αφέντης, και αν ο φύλακας στην πόρτα γίνει ο αφέντης, τότε όλα θα μπερδευτούν.
Οι διαφημιστές ξέρουν τώρα πολύ καλά ότι μπορείς να ξεγελάσεις τη γλώσσα, μπορείς να ξεγελάσεις τη μύτη. Και δεν είναι εκείνες ο αφέντης. Ίσως να μην το συνειδητοποιείς: γίνεται στον κόσμο πολλή έρευνα γύρω από το φαγητό και λένε ότι, αν κλείσει τελείως η μύτη σου και κλείσουν τα μάτια σου και σου δώσουν τότε να φας ένα κρεμμύδι, δεν μπορείς να καταλάβεις τι τρως. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το κρεμμύδι από το μήλο, αν είναι εντελώς κλειστή η μύτη σου, γιατί το μισό της γεύσης προέρχεται από την όσφρηση, κρίνεται από τη μύτη, και το μισό κρίνεται από τη γλώσσα. Αυτές οι δυο έχουν γίνει οι ελεγκτές. Τώρα ξέρουν: αν είναι θρεπτικό ή όχι το παγωτό, δεν είναι εκεί το θέμα. Μπορεί να έχει κάποια γεύση, μπορεί να έχει κάποιες χημικές ουσίες που ικανοποιούν τη γλώσσα, αλλά που δεν είναι αναγκαίες για το σώμα.
Ο άνθρωπος είναι μπερδεμένος, πιο μπερδεμένος από τον βούβαλο. Δεν μπορείς να πείσεις έναν βούβαλο να φάει παγωτό. Προσπάθησε!
Η φυσική τροφή… και όταν λέω φυσική, εννοώ εκείνη που χρειάζεται το σώμα. Η ανάγκη της τίγρης είναι διαφορετική΄ χρειάζεται να είναι πολύ βίαιη. Αν φας το κρέας μιας τίγρης, θα είσαι βίαιος, αλλά πού θα εκφράσεις τη βία σου; Πρέπει να ζήσεις μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία, όχι μέσα στη ζούγκλα. Τότε θα πρέπει να καταπιέσεις τη βία. Τότε αρχίζει ένας φαύλος κύκλος.
Όταν εκφράζεις τη βία, τι συμβαίνει; Όταν νιώθεις θυμό, βία, αποδεσμεύεται μια ορισμένη δηλητηριώδης ενέργεια, επειδή αυτό το δηλητήριο δημιουργεί την κατάσταση εκείνη όπου μπορείς να είσαι πραγματικά βίαιος και να σκοτώσεις κάποιον. Η ενέργεια κινείται προς τα χέρια σου΄ η ενέργεια κινείται προς τα δόντια σου. Αυτά είναι τα δυο σημεία όπου τα ζώα γίνονται βίαια.
[…]
Όταν είσαι θυμωμένος, αποδεσμεύεται ενέργεια΄ έρχεται στα χέρια και στα δόντια, στο σαγόνι΄ ζεις όμως μέσα σε ανθρώπινη κοινωνία και δεν είναι πάντοτε ωφέλιμο να θυμώνεις. Ζεις μέσα σε ένα πολιτισμένο κόσμο και δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι σαν ζώο. Αν συμπεριφέρεσαι σαν ζώο, θα χρειαστεί να το πληρώσεις ακριβά΄ και δεν είσαι πρόθυμος να το πληρώσεις τόσο ακριβά. Τι να κάνεις τότε; Καταπιέζεις το θυμό που υπάρχει στο χέρι΄ καταπιέζεις το θυμό που υπάρχει στα δόντια΄ χαμογελάς συνεχώς με ένα ψεύτικο χαμόγελο και τα δόντια σου συσσωρεύουν θυμό.
Σπάνια έχω δει ανθρώπους με φυσιολογικό σαγόνι. Δεν είναι φυσιολογικό΄ είναι μπλοκαρισμένο, άκαμπτο, επειδή υπάρχει πάρα πολύς θυμός. Αν πιέσεις το σαγόνι ενός ανθρώπου, μπορεί να αποδεσμευτεί ο θυμός. Τα χέρια γίνονται άσχημα. Χάνουν τη χάρη τους, χάνουν τη ευλυγισία τους, επειδή είναι καταπιεσμένος εκεί πάρα πολύς θυμός.
[…]
Oι άνθρωποι […] μεταφέρουν συσσωρευμένο θυμό. Αυτά είναι τα ακάθαρτα πράγματα στο σώμα: πρέπει να τα αποδεσμεύσεις. Αν δεν τα αποδεσμεύσεις, το σώμα θα παραμένει βαρύ.
Osho, “Γιόγκα, το Άλφα και το Ωμέγα”