[…]
Η καθιέρωση ορισμένων μεγάλων εορτών σε σχέση με τη Σελήνη και σε μικρότερο βαθμό με τον ζωδιακό θα επιφέρει την ενίσχυση του πνεύματος της επίκλησης και την επακόλουθη εισροή των εφελκυόμενων επιρροών. Η αλήθεια που βρίσκεται πίσω από κάθε επίκληση, βασίζεται στη δύναμη της σκέψης, ιδιαίτερα στην τηλεπαθητική της φύση, σχέση και όψη. Η ενωμένη επικλητική σκέψη των μαζών και η εστιασμένη κατευθυνόμενη σκέψη του Νέου Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου συνιστούν ένα εξερχόμενο ρεύμα ενέργειας. Αυτό φθάνει τηλεπαθητικά στα πνευματικά εκείνα Όντα που είναι ευαίσθητα κι ανταποκριτικά σε τέτοιες κρούσεις.
Η εφελκυσθείσα ανταπόκρισή Τους που εκπέμπεται σαν πνευματική ενέργεια, φθάνει με τη σειρά της στην ανθρωπότητα, αφού υποβιβασθεί σε ενέργεια της σκέψης και με τη μορφή αυτή κρούει κατάλληλα στις διάνοιες των ανθρώπων, πείθοντάς τους και μεταφέροντας έμπνευση και αποκάλυψη. Έτσι συνέβη πάντα στην ιστορία της πνευματικής ανέλιξης του κόσμου και στη διαδικασία συγγραφής των παγκόσμιων Γραφών.
Δεύτερο, η θέσπιση μιας ορισμένης ομοιομορφίας στα τυπικά των παγκόσμιων θρησκειών θα βοηθήσει τους ανθρώπους παντού να ενισχύσουν αμοιβαία το έργο τους και να ισχυροποιήσουν δυναμικά τα ρεύματα σκέψης που κατευθύνονται στις αναμένουσες πνευματικές Ζωές. Προς το παρόν η Χριστιανική θρησκεία έχει τις μεγάλες γιορτές της, οι Βουδδιστές διατηρούν τη σειρά των δικών τους διαφορετικών πνευματικών συμβάντων και οι Ινδουιστές έχουν μια άλλη ομάδα άγιων ημερών.
Στον κόσμο του μέλλοντος, όταν οργανωθεί, όλοι οι άνθρωποι με πνευματική κλίση και πρόθεση παντού θα διατηρούν τις ίδιες άγιες ημέρες. Αυτό θα επιφέρει μια συγκέντρωση των πνευματικών πόρων και μια ενωμένη πνευματική προσπάθεια συν μια ταυτόχρονη πνευματική επίκληση. Η δυναμικότητά του θα είναι προφανής.
Ας υποδείξω τις δυνατότητες τέτοιων πνευματικών γεγονότων κι ας επιχειρήσω να προφητέψω τη φύση των επικείμενων παγκόσμιων Φεστιβάλ. Θα υπάρχουν τρία τέτοια μεγάλα Φεστιβάλ κάθε χρόνο, που θα συγκεντρώνονται σε τρεις διαδοχικούς μήνες και θα οδηγούν συνεπώς σε μια παρατεταμένη ετήσια πνευματική προσπάθεια η οποία θα επηρεάζει τον υπόλοιπο χρόνο. Θα είναι:
- Το Φεστιβάλ του Πάσχα. Είναι το Φεστιβάλ του αναστάντος, ζώντος Χριστού, του Δασκάλου όλων των ανθρώπων και Αρχηγού της Πνευματικής Ιεραρχίας. Είναι η έκφραση της αγάπης του Θεού. Αυτή τη μέρα η πνευματική Ιεραρχία, την οποία οδηγεί και διευθύνει, θ’ αναγνωρίζεται και θα τονίζεται η φύση της αγάπης του Θεού. Η γιορτή αυτή καθορίζεται πάντα από την ημερομηνία της πρώτης Πανσελήνου της άνοιξης και είναι η μεγάλη Δυτική και Χριστιανική Εορτή.
- Το Φεστιβάλ του Βεσάκ. Είναι το Φεστιβάλ του Βούδδα, του πνευματικού Μεσολαβητή μεταξύ του ύψιστου πνευματικού κέντρου της Σαμπάλλα και της Ιεραρχίας. Ο Βούδδας είναι η έκφραση της σοφίας του Θεού, η Ενσωμάτωση του Φωτός κι ο Δείκτης του θείου σκοπού. Θα καθορίζεται ετήσια σε σχέση με την Πανσέληνο του Μαΐου, όπως συμβαίνει τώρα. Είναι η μεγάλη Ανατολική Εορτή.
- Το Φεστιβάλ της Καλής Θέλησης. Θα είναι το Φεστιβάλ του πνεύματος της ανθρωπότητας – που ανατείνει στο Θεό, ζητεί να συμμορφωθεί με τη θέληση του Θεού και είναι αφιερωμένη στην έκφραση ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Θα καθορίζεται ετήσια σε σχέση με την Πανσέληνο του Ιουνίου. Θα είναι η μέρα στην οποία θ’ αναγνωρίζεται η πνευματική και θεία φύση του ανθρώπινου γένους. Στην Εορτή αυτή επί δύο χιλιάδες χρόνια ο Χριστός αντιπροσώπευσε την ανθρωπότητα και στάθηκε ενώπιον της Ιεραρχίας και στη θέα της Σαμπάλλα ως Θεάνθρωπος, ο αρχηγός του λαού Του και “πρωτότοκος εν πολλοίς αδελφοίς”. (Ρωμ. 8.29.) Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα κηρύσσει την τελευταία ομιλία του Βούδδα ενώπιον της συγκεντρωμένης Ιεραρχίας. Θα είναι συνεπώς γιορτή βαθιάς επίκλησης και έκκλησης, μιας βασικής έφεσης για συντροφικότητα, για ανθρώπινη και πνευματική ενότητα και θ’ αντιπροσωπεύει το αποτέλεσμα στην ανθρώπινη συνείδηση του έργου του Βούδδα και του Χριστού.
Και τα τρία αυτά Φεστιβάλ εορτάζονται ήδη σ’ όλο τον κόσμο, παρότι δε σχετίζονται ακόμη μεταξύ τους κι αποτελούν μέρος της ενωμένης πνευματικής Προσέγγισης της ανθρωπότητας. Ο καιρός όπου και τα τρία αυτά Φεστιβάλ θα τηρούνται σ’ όλο τον κόσμο πλησιάζει και δι’ αυτών θα επιτευχθεί μια μεγάλη πνευματική ενότητα και τα αποτελέσματα της Μεγάλης Προσέγγισης, τόσο κοντά μας αυτή την εποχή, θα σταθεροποιηθούν με την ενωμένη επίκληση της ανθρωπότητας σ’ όλο τον πλανήτη.
Οι υπόλοιπες πανσέληνοι θα συνιστούν μικρότερα φεστιβάλ, θ’ αναγνωρίζονται όμως ότι έχουν επίσης ζωτική σπουδαιότητα. Θα εμπεδώνουν στη συνείδηση των ανθρώπων τις θείες ιδιότητες, όπως ακριβώς τα μεγάλα φεστιβάλ εμπεδώνουν τις τρεις θείες όψεις. Αυτές οι όψεις και ποιότητες θα νοούνται και θα προσδιορίζονται με τη στενή μελέτη της φύσης του ιδιαίτερου αστερισμού ή αστερισμών που επηρεάζουν αυτούς τους μήνες.
Ο Αιγόκερως, λόγου χάρη, θα εφιστά την προσοχή στην πρώτη μύηση, τη γέννηση του Χριστού στο σπήλαιο της καρδιάς και θα υποδεικνύει την αναγκαία εξάσκηση για να επέλθει το μεγάλο αυτό πνευματικό γεγονός στη ζωή του ατόμου. Σας δίνω αυτό το παράδειγμα για να σας δείξω τις δυνατότητες πνευματικής ανέλιξης που μπορούν να δοθούν με την κατανόηση αυτών των επιδράσεων και για την αναζωογόνηση των αρχαίων πίστεων με τη διεύρυνσή τους στις μεγαλύτερες αθάνατες σχέσεις τους.
Έτσι τα δώδεκα ετήσια φεστιβάλ θα αποτελέσουν μια αποκάλυψη της θειότητας. Θα προσφέρουν ένα μέσον για την επίτευξη σχέσης, πρώτα απ’ όλα στο διάστημα των τριών μηνών, με τα τρία μεγάλα πνευματικά Κέντρα, τις τρεις εκφράσεις της θείας Τριάδας. Τα μικρότερα φεστιβάλ θα τονίζουν την αλληλοσχέτιση του Όλου, ανυψώνοντας έτσι τη θεία παρουσίαση από το ατομικό και προσωπικό σ’ εκείνη του παγκόσμιου θείου Σκοπού· επομένως θα εκφράζεται πλήρως η σχέση του Όλου με το μέρος και του μέρους με αυτό το Όλο.
Συνεπώς η ανθρωπότητα θα επικαλείται την πνευματική δύναμη της Βασιλείας του Θεού, της Ιεραρχίας· η Ιεραρχία θ’ ανταποκρίνεται και τότε τα σχέδια του Θεού θα πραγματοποιούνται στη γη. Η Ιεραρχία σε μια ανώτερη στροφή του σπειροειδούς θα επικαλείται το “Κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή”, επικαλούμενη έτσι το Σκοπό του Θεού. Έτσι η Θέληση του Θεού θα εφαρμόζεται με Αγάπη και θα εκδηλώνεται με νοημοσύνη· γι’ αυτό η ανθρωπότητα είναι έτοιμη κι αυτό αναμένει η Γη.
Για να συνοψίσουμε λοιπόν: η νέα παγκόσμια θρησκεία θα δομηθεί στη βάση της ήδη αναγνωρισμένης θεμελιώδους αλήθειας.
Ο ορισμός της θρησκείας, που μελλοντικά θ’ αποδειχθεί περισσότερο ακριβής από κάθε άλλον που διατυπώθηκε ως τώρα από τους θεολόγους, θα μπορούσε να εκφρασθεί ως εξής:
Θρησκεία είναι το όνομα που δίνεται στην επικλητική δέηση της ανθρωπότητας και στην ανταπόκριση που εφελκύεται σε αυτή την έκκληση από τη μεγαλύτερη Ζωή.
[…]
Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul / Alice Bailey – “Η Επανεμφάνιση του Χριστού”