“Μια φορά και έναν καιρό… μέσα σ’ ένα μεγάααλο δάσος με βελανιδιές, ζούσε ένας σοφός και σιωπηλός γίγαντας…”
Τα ταξίδια φαντασίας είναι διηγήσεις με τον ήχο της φωνής μαζί με επιλεγμένη και στοχευμένη χρήση ήχων από θεραπευτικές ηχογαβάθες και gong. Τα ταξίδια φαντασίας μπορεί να περιλαμβάνουν παραμύθια, ονειρικά ταξίδια ή οραματισμούς. Οι ήχοι ζωντανεύουν τις εσωτερικές εικόνες’ βοηθούν τον θεραπευόμενο να χαλαρώσει βαθιά και να έρθει σ’ επαφή με τον πυρήνα του μεταφέροντάς τον στον δικό του ονειρικό, παραμυθένιο κόσμο όπου “βιώνει” την πλοκή του παραμυθιού… του ονειρικού ταξιδιού…
Τα παραμύθια που χρησιμοποιούνται στα ταξίδια φαντασίας είναι εξειδικευμένα παραμύθια με σκοπό τη βαθιά θεραπεία. Η θεραπευτική αυτή εργασία βοηθάει τον άνθρωπο να κάνει συνειδητοποιήσεις, να ξεπεράσει φόβους, να κάνει επαφή με την εσωτερική του δύναμη και καθοδήγηση ώστε να υπερβεί τις δυσκολίες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει.
Στο παραμύθι -όπως και στη ζωή- ο ήρωας αντιμετωπίζει τη δυσκολία-πρόκληση και με την ανάλογη προσπάθεια επιτυγχάνει την υπέρβαση. Ο άνθρωπος ταυτίζεται με τον ήρωα του παραμυθιού και συνδέει τη δυσκολία του ήρωα με τη δική του πραγματική πρόκληση. Μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μια γέφυρα ανάμεσα στο συνειδητό και το ασυνείδητο. Μία πραγματική δυσκολία που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος μπορεί να ξεπεραστεί μέσα από το θεραπευτικό ταξίδι και την εργασία με τους θεραπευτές.
Τα παραμύθια όπως μαθαίνονται στα παιδιά, περιέχουν στερεότυπα για τη ζωή, τη χαρά, την αληθινή δημιουργικότητα κρατώντας τον άνθρωπο εγκλωβισμένο μέσα σε πλάνες και αυταπάτες.
“… και ‘ζήσαν αυτοί καλά και ‘μείς καλύτερα…”
Σε μία κοινωνία που προγραμματίζει τους ανθρώπους να λειτουργούν με στερεότυπα και μόνο με τη λογική -χρησιμοποιώντας κατά βάση το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου- ο άνθρωπος έχει ξεχάσει να είναι δημιουργικός’ έχει πάψει να λειτουργεί και με το δεξί μέρος που είναι το ημισφαίριο της δημιουργικότητας, της φαντασίας, της ποίησης και της αγάπης. Τα ταξίδια φαντασίας επιτρέπουν στον θεραπευόμενο να ανακτήσει αυτήν την ικανότητα και να ξαναβρεί την πηγή της φαντασίας και της δημιουργικότητας με τις άπειρες δυνατότητες.
Ο θεραπευόμενος μέσα από το βίωμα του παραμυθιού μπορεί να ξανακάνει επαφή με το ξεχασμένο παιδί μέσα του’ το αγνό παιδί που είναι πιο κοντά στον πυρήνα του, την αλήθεια και την ευφυΐα του’ το παιδί που είναι γεμάτο χαρά και ενθουσιασμό για τη ζωή…