Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul - Η Αναγκαιότητα της Χορτοφαγίας - Alice Bailey - Εσωτέρα Ψυχολογία Τόμος Ι

Θιβετανός Διδάσκαλος Djwal Khul – Η Αναγκαιότητα της Χορτοφαγίας

[…]

Θα μπορούσε να σημειωθεί εδώ ένα ενδιαφέρον σημείο. Είναι γνωστό εσωτερικά ότι το φυτικό βασίλειο είναι ο διαβιβαστής κι ο μετασχηματιστής του ζωτικού πρανικού ρευστού στις άλλες μορφές ζωής στον πλανήτη μας. Αυτή είναι η θεία και μοναδική λειτουργία του. Το πρανικό αυτό ρευστό υπό τη μορφή του αστρικού φωτός είναι ο ανακλαστήρας της θείας ακάσα. Συνεπώς το δεύτερο πεδίο ανακλάται στο αστρικό πεδίο.

Όσοι επιδιώκουν να αναγνώσουν τα ακασικά αρχεία, ή επιχειρούν να εργασθούν ατιμώρητα στο αστρικό πεδίο κι εκεί να μελετήσουν ορθά την αντανάκλαση των γεγονότων στο αστρικό φως, πρέπει αναγκαστικά και ανεξαίρετα να είναι αυστηροί χορτοφάγοι. Αυτή η αρχαία Ατλάντεια παράδοση βρίσκεται πίσω από την επιμονή του χορτοφάγου για την αναγκαιότητα της χορτοφαγικής δίαιτας και δίνει δύναμη και αλήθεια σ’ αυτή την παραίνεση.

Η αποτυχία συμμόρφωσης με το σοφό αυτό κανόνα προκάλεσε τις παρερμηνείες των αστρικών και ακασικών αρχείων από πολλούς ψυχικούς της παρούσας εποχής κι έδωσε αφορμή στην αχαλίνωτη και ανακριβή ανάγνωση περασμένων βίων. Μόνον όσοι υπήρξαν αυστηρά χορτοφάγοι επί δέκα χρόνια μπορούν έτσι να εργασθούν με ό,τι θα μπορούσε να αποκληθεί “αρχειακή όψη του αστρικού φωτός”.

Όταν προσθέσουν στα καθαρμένα αστρικά και φυσικά σώματά τους το φως της λογικής και τη φώτιση του εστιασμένου νου (που πολύ σπάνια συναντάται), τότε αποβαίνουν ακριβείς ερμηνευτές των αστρικών φαινομένων. Ο δεσμός τους με το φυτικό βασίλειο είναι τότε πολύ στενός και άρρηκτος κι ο δεσμός αυτός ή συνδετική αλυσίδα θα τους οδηγήσει από τη θύρα στη σκηνή των ερευνών τους. Αλλά εκτός αν ο στόχος της χορτοφαγικής δίαιτας είναι αυτό το πεδίο υπηρεσίας, τα επιχειρήματα για την εφαρμογή της και γι’ αυτή τη μορφή δίαιτας είναι συνήθως άσκοπα και χωρίς πραγματική σημασία.

Από τη σκοπιά των αιώνιων αληθειών, ό,τι τρώει ή φορά ο άνθρωπος θεωρούνται με μια έννοια πολύ διαφορετική από εκείνη του μονόπλευρου φανατικού. Ας επαναλάβω πάλι ότι το όλο αυτό πρόβλημα της αφαίρεσης ζωής (είτε στο φυτικό είτε στο ζωικό βασίλειο) είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι ξέρουμε και πρέπει να προσεγγίζεται από μια διαφορετική σκοπιά (όχι μόνο σε βαθμό αλλά και σε είδος) από την αφαίρεση ζωής στην ανθρώπινη οικογένεια.

Οι τρεις όψεις της θειότητας απαντώνται στον άνθρωπο και στο πεπρωμένο ενός θείου υιού του Θεού κανείς δεν πρέπει να παρεμβαίνει. Όσον αφορά τις δύο όψεις της θειότητας, όπως στα υπανθρώπινα βασίλεια, η στάση μπορεί να είναι άλλη και η αναδυόμενη αλήθεια είναι διαφορετική απ’ ό,τι πιστεύουν οι μικρές διάνοιες.

[…]

Alice Bailey, “Εσωτέρα Ψυχολογία Τόμος Ι